We Are Not Alone


Rien n’a changé et pourtant tout existe d’un autre façon. Je ne peux pas le décrire ; c’est comme la Nausée et pourtant c’est tout juste le contraire : enfin une aventure m’arrive et quand je m’interroge, je vois qu’il m’arrive que je suis moi et que je suis ici ; c’est moi qui fends la nuit ; je suis heureux comme un héros de roman.
La Nausée - Jean Paul (fuckin) Sartre
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 

la malade
نیازی به خارِشِ بریده نَفَس‌ـَت نبود تا بی‌آنکه بگویی ـ‌آخ‌ـ
من چه بود و نبودت را آرواره‌وار لقوه شوم
در همین حوالی سودیم که لیسم خورد به باسن‌ـَت. گفتم: ببخشید آقا، من تاریکم.
گفت: نه- لرز این‌جا طرز ندارد. بغلِ من را می‌بینی؟ یک چیز بگویم و فقط همین را-
 ؛  بـیـآ

la nausée
ادامه ده. تا این شب من جز روندِ  بی‌مسمایِ قلم و ثانیه‌شمارِ موسیقی چیزی را به جا
 اُ - بدیهی‌ست که من به گا آورده‌ام؛
 تلاشی بر انسدادِ تخت را
سیمِ گیتار در مَهبِلِ رنج که نه ـ‌عورِ دور‌ـ
را
 لب‌رسی نیست
که
دست از برای چه
گریه ؟

اتاق مزرعِ کِشتِ بی‌داری‌هاست
 از شواهد پیداست
 که «داشت» زناکاری‌ست
 که شب را با من.