،پسرم اصرار نکن چیزی بنویسم
این حقیقتِ مرگباری ایست که گاهی
تمامِ مُسَکِنها مریض میشوند
کلمات استراحت میکنند
اَفیونها اُق میزنند و
احتمالن دستهایِ خودارضایی پارکینسون میگیرند
و مگر تو آن تابلویِ پیش از من را ندیدی؟
ورود اطفال ممنوع
که بی نسخه از فروشِ دارو معذوریم
سکوت را رعایت کنید
پذیرش بیماران زیر هجدهسال فقط با حضور والدین…
انگار یکی دارد جیغ میکشد – باید بروم
راستی بعدن برایم بگو
در تمام این سالها، تو بزرگ هم شدهای؟
Easy to plot a course divine,
A simple graph cant cover ever line,
and I dont see what I dont know.
How it’s changed from my dream,
Did I stray from the path laid out for me?
How it’s changed,
Did I fail in some way?
از شب‌هایِ تکراری تکرار می‌کنم /
من ایستاده‌ام بر انحنایِ پس از خوابِ کـمـرت / به گامی کـُـند
به قلب که سنگ و «سیزیف¹» می‌شوم می‌غلتم
شیب خفیفِ هنجره را
به جیغِ جویده‌ی ناخن کـَـر می‌شوم لُختِ مادرزاد
مثلِ هرزِگی هایِ ذهن بر آستانِ یک پیچاپـیـچ
به یکباره پوسیدن‌ـَـم / سَر که می‌گردانی / لایه‌ها پوک‌ــَـم
فکر کن،
انگشت می‌شوی و کاغذ - می‌ریزم
حالا بر استخوانِ گشنه ات یک تـَـن پودر شده‌ام.
چـِـندِش نشو / این کثافتِ مُسری - بغض می‌کند
لایِ این مرگ‌هایِ پراکنده هرشب ، تو سیگار و من واژه
تنها نشانه‌ی جنسی ام / زیرِ تیغ / مویِ من / نشانِگانِ حیاتِ روزانه‌ات /به/ ریشِ تو / حسودی می‌کند
لایِ غلیظِ تاریکِ اتاق،
«یک‌هو پوسیدن» ،
کابوس‌های زنجیره‌ای پیـش از خواب
حتی شنیدنِ اسمی شبیه «خدا» از زبانِ من که ناگهان قهـقـهـه می‌گیـرَدَم به لفظ‌هایِ غریب
به حتی خداپرست شدن از سوسـ²[ــه]ی تنهایی / برایِ توجیه احمقانه‌ی آرزویی
که مماس بر امیالِ پستِ بشری ، هم سطح با گـُـه ـ «فقط اِمشبو…»
_______________________________
² سوس یا سوسه: کرمِ گندم / کرمی که در پشم و پارچه‌های پشمی می‌افتد و آنها را ضایع می‌کند / افتادنِ کرمک در چیزی / سوسه: نیرنگ و فریب